Łańcuchy mięśniowe wg. G.D.S.

Metoda G.D.S. jest podejściem zapobiegawczym oraz terapeutycznym. Zajmuje się powiązaniami między mechanika ciała, a zachowaniem. Części ciała są zależne od siebie wzajemnie, a ich mięśnie i otoczki ułożone w łańcuchy łączą części ciała między sobą. System mięśniowy wyraża stan naszych emocji, napięć, uczuć i sposobu bycia, co wywiera wpływ na postawę, gesty oraz oddychanie. Jeżeli zachowania czy napięcia powtarzają się, wtedy dochodzi do nadmiaru napięcia mięśniowego, który stopniowo obejmuje coraz bardziej specyficzne mięśnie, aż do wywołania w ciele pasm napięcia mięśniowego.

Wskazania:

• patologie kończyn,
• zwyrodnienia stawów,
• bóle (lumbago, bóle lędźwiowe, szyi),
• zaburzenia statyki kręgosłupa (nadmierna lordoza, kifoza, skolioza).

Metodę G.D.S. można stosować u wszystkich pacjentów bez względu na wiek. Dużą część pracy poświęca się nabyciu świadomości i wyuczeniu prawidłowego ruchu oraz sterowania ciałem. Taka świadoma współpraca pomiędzy kośćmi i mięśniami może doprowadzić do skoordynowanego ruchu. Pacjent dzięki temu może odnaleźć równowagę ruchu ciała, który staje się niebolesny.